Sinds de eerste fietsen goed genoeg werden om door de stadsstraten te rijden, zijn mensen ze gaan testen op alle mogelijke soorten ondergrond.Het rijden op bergachtige en ruige terreinen duurde een tijdje voordat het levensvatbaar en populair werd bij de algemene bevolking, maar dat weerhield fietsers er niet van om zelfs de vroegste fietsmodellen op meedogenloze oppervlakken te testen.Vroegste voorbeelden vanwielersportop ruige terreinen kwam uit de jaren 1890 toen verschillende militaire regimenten fietsen testten voor snellere verplaatsingen in de bergen.Voorbeelden hiervan waren Buffalo Soldiers van het Amerikaanse en Zwitserse leger.In de eerste decennia van de 20e eeuw, offroadfietsAutorijden was een relatief onbekend tijdverdrijf van een klein aantal fietsers die tijdens de wintermaanden fit wilden blijven.Hun tijdverdrijf werd een officiële sport in de jaren veertig en vijftig, waarbij een van de eerste georganiseerde evenementen werd gehouden in 1951 en 1956 in de buitenwijken van Parijs, waar groepen van ongeveer twintig coureurs genoten van races die sterk leken op het hedendaagse moderne mountainbiken.In 1955 vormde Groot-Brittannië hun eigen off-road fietsorganisatie “The Rough Stuff Fellowship”, en slechts tien jaar later, in 1956, werd het eerste officiële model van de “mountainbike” gemaakt in de werkplaats van wielrenner D. Gwynn uit Oregon.Begin jaren zeventig werden mountainbikes geproduceerd door verschillende fabrikanten in de VS en het VK, meestal als versterkte fietsen gemaakt van de frames van gewone wegmodellen.
Pas eind jaren zeventig en begin jaren tachtig kwamen de eerste echte mountainbikes die van de grond af aan werden gemaakt met versterkte banden, ingebouwde vering, lichtgewicht frames gemaakt van geavanceerde materialen en andere accessoires die in beide landen populair waren.motorfietsmotorcross en stijgende populariteit vanBMXsegment.Terwijl de grote fabrikanten ervoor kozen dit soort fietsen niet te maken, baanden nieuwe bedrijven zoals MountainBikes, Ritchey en Specialized de weg voor een ongelooflijke popularisering van deze ‘all-terrain’ fietsen.Ze introduceerden nieuwe typen frames, met een versnelling die tot 15 versnellingen ondersteunde, zodat je gemakkelijker heuvelopwaarts en over onstabiele oppervlakken kunt rijden.
In de jaren negentig werden mountainbikes een wereldwijd fenomeen, waarbij vaste bestuurders ze op alle soorten terrein gebruikten en bijna alle fabrikanten ernaar streefden steeds betere ontwerpen te produceren.De meest populaire wielmaat werd 29 inch, en de fietsmodellen werden onderverdeeld in veel rijcategorieën: Cross-Country, Downhill, Free ride, All-Mountain, Trials, Dirt Jumping, Urban, Trail riding en Mountain Bike Touring.
Meest opvallende verschillen tussen mountainbikes en gewone fietsenRzware fietsenzijn de aanwezigheid van actieve vering, grotere knobbelige banden, krachtig versnellingssysteem, aanwezigheid van lagere overbrengingsverhoudingen (meestal tussen 7-9 versnellingen op het achterwiel en maximaal 3 versnellingen voor), sterkere schijfremmen en duurzamer wielen en rubber materialen.Mountainbike-chauffeurs accepteerden al heel vroeg de noodzaak van het dragen van beschermende uitrusting (eerder dan professionele wielrenners) en andere nuttige accessoires zoals helmen, handschoenen, kogelvrije vesten, pads, EHBO-doos, brillen, fietsgereedschap, krachtige lampen voor rijden in het donker , drinksystemen en GPS-navigatieapparatuur.Mountain bikefietsersWie op ruw terrein rijdt, is ook veel eerder bereid gereedschap voor het repareren van fietsen mee te nemen.
Crosscountry-mountainbikeraces werden officieel geïntroduceerd tijdens de Olympische Spelen in de zomer van 1996, voor zowel mannen- als vrouwencompetities.
Posttijd: 04-aug-2022